Beste vrienden en familie,
Onze laatste paar dagen in Oeganda zijn nu aangebroken. Na nog twee dagen Kampala zullen ook wij (Anaïs, Antonia en Loïc) terug naar huis vertrekken. Hopelijk hebben jullie ervan genoten om onze avonturen te volgen. Wij hebben er alleszins deugd van gehad om ze te schrijven en kijken er nog meer naar uit om ze in real life te vertellen. Nog een dikke merci aan het bestuur van Humasol om ons dit jaar te begeleiden en dit alles mogelijk te maken.
Tot kijks in België en veel leesplezier!!
Na een stevig ontbijt in onze eco lodge in Mbale vertrekken we met de bus richting Kampala. Deze rit duurt een volledige dag aangezien er dichtbij Kampala altijd gigantische files zijn 😕. Daardoor is er wel voldoende tijd om de blog te schrijven en naar het thuisfront te bellen. De werkweek beginnen we op dinsdag met een meeting over WastePays, een project van Ecoplastile waarmee ze plastic verzamelen via een app en zo veel mensen aan een job helpen. De meeting duurt een volledige dag waarbij we het systeem leren kennen, onder de loep nemen en onze ideeën delen. Over de middag leert Hilary ons om met de BodaBoda van Ecoplastile te rijden. Zowel Kasper als Loïc durven het aan om op de openbare weg te rijden, terwijl Antonia en Anaïs het houden op een privé domein. Echt een succesvolle en leuke dag!
Op woensdag maken we een heuze powerpoint presentatie over de meeting rond WastePays om het team op dezelfde lijn te krijgen. De loodgieter passeert ook om het afloopsysteem van de wastank te regelen. Als heugelijke pauze bezoeken we het pasgeboren dochtertje van Mildred met het voltallige team van Ecoplastile. In de avond gaan we naar Ndere cultural centre waar we een dansvoorstelling en een zalig diner krijgen. Echt de moeite waard!! Ook op donderdag bevinden we ons een hele dag in het kantoor om verder te werken aan het WastePays project. Terwijl kuisen we onze werkplaats van de afgelopen 2 maand op en organiseren we alle tools🛠️. In de avond trakteren we Brenda, de collega die ons had uitgenodigd naar haar kerk, op een etentje in een restaurant dichtbij ons appartement. Een hele leuke en gezellige avond!
Vrijdag stond in het teken van Kasper’s afscheid en de interviews voor Einstein rising, de vaste partner van OVO (Ondernemers Voor Ondernemers) in Uganda. Antonia en Anaïs doen de 1op1 interviews zoals enkel zij het kunnen (They nailed it!!). Kasper’s afscheid wordt uitgebreid gevierd tijdens de lunch, iedereen heeft een kort woordje en er vloeien wat traantjes. Wat een zalig team is dit toch!! 🥰 In de avond eten we samen met Disan, onze driver, en hij neemt ons mee naar Entebbe. We verblijven in ViaVia, een hostel met een Belgische touch.
Zaterdagochtend staan we vroeg op en stappen op een bootje richting de Mabamba Swamps voor een sessie vogels spotten met als hoogtepunt: de Shoebill bird. Wat een prachtig beest is me dat! In de middag proberen we wat te relaxen op het strand aan het Victoria meer. In de avond is er een emotioneel afscheidsmomentje en dan zetten we Kasper af aan de luchthaven. Nog 2 weekjes met ons drietjes hier in Oeganda! 🇺🇬 Op zondag bezoeken we de botanische tuin van Entebbe, een lokale crafts markt en laten we ons eens goed masseren!! Een zalige afsluiter van deze productieve en leuke week. 😎😎
We beginnen aan de week met een volgeschreven planning. Dit is onze allerlaatste werkweek. Daarnaast was vorige vrijdag, net voor het weekend, de shaft van onze machine gebroken. We beslissen daarom zo snel mogelijk onze ultieme hulplijn in te schakelen: Felix de elektricien.
Terwijl hij enkele dagen werkt aan de reparatie van de shaft, denken wij na over een aantal laatste, belangrijke vragen. Waar moeten we nog aan denken? Wat als ze een nieuwe machine willen bouwen? En wat brengt de toekomst?
We bouwen een eenvoudig filtersysteem (zo eentje met stenen, zand, watjes enzovoort) voor het gebruikte water van de machine. Daarnaast voorzien we extra vaten waarin het water kan bezinken. We beslissen ook het hele bouwproces van de machine te documenteren, voor als ze in de toekomst een nieuwe machine willen bouwen. En tenslotte, de toekomst? Daar zien wij veel potentieel in, wat WastePays betreft. Enkele grote spelers (onder andere PepsiCo zelfs!) zijn al eerder komen aankloppen om interesse te tonen. Wij hopen dat onze wasmachine kan bijdragen aan WastePays door een deel van het verzamelde plastic te wassen.
Op onze (“zogezegd”, zie later) laatste werkdag, komt Felix toe met de shaft. Spannend moment! Maar helaas merken we op dat er toch nog een foutje in zit. We beslissen daarom om volgende week toch nog een extra dag te komen. Die avond wordt er ook een barbecue georganiseerd op Ecoplastile. Dat vraagt voor een uitgebreid dankwoord. Zo krijgen we de kans om afscheid te nemen van het team. We bedanken het hele team en genieten van het lekkere eten. Daarnaast kregen we ook toffe cadeautjes.
De volgende dag vertrekken we naar Lake Bunyonyi samen met 2 collega’s van Ecoplastile. Eén daarvan komt namelijk van die streek en nodigt ons ook uit om te logeren bij zijn ouders. De lange rit ernaartoe vliegt voorbij met goeie gesprekjes. We worden ontvangen in een groot huis, met veel land. Ze leven hier op het platteland vaak heel zelfvoorzienend. Wat we eten komt zo goed als allemaal van hun eigen land. Op zondagochtend mogen we ook zelf de koeien melken (niet zo gemakkelijk trouwens!).
Het weekend spenderen we in alle rust en kalmte aan het meer: bootje varen, lekker eten en luisteren naar de verhalen van enkele eilanden op het meer. Zo is er onder andere het “Punishment Island”, waar vroeger ongetrouwde zwangere meisjes naartoe werden verbannen. Op zondag nemen we afscheid van onze 2 collega’s. Wij gaan vervolgens naar onze hostel, die enkel via de kano bereikbaar is. We zwemmen in het meer, en gaan in de namiddag naar een hoogteparcours park. Daar sluiten we de dag af met een zipline over het meer. Op maandagmorgen nemen we de kano terug en rijden we met de taxi weer naar Kampala.
Onze laatste week in Uganda zet zich in met een bezoekje aan Kabaka's palace, 'het paleis van de koning' in het Luganda. Oeganda bestaat uit verschillende koningkrijken zoals bijvoorbeeld Buganda, het koningkrijk van in en rond Kampala. Onze gids vertelt ons over de politieke geschiedenis van het land: over de verschillende Bugandese koningen, maar ook over de gewelddadige machtswissels sinds de start van het presidentschap in 1963 en het schrikbewind onder Idi Amin. Sinds de jaren negentig is de politieke situatie stabiel onder president Museveni. Hoewel het bewind nu zeker niet onverdeeld goed is, is het toch duidelijk dat het nu beter is: 'naar wat geweest is gaan we niet meer terug'.
Voor de tweede keer deze zomer rapen Loïc en ik onze moed bijeen om te gaan lopen in de buurt van ons appartement. Tot onze verbazing is plots meer dan de helft van onze tour in de tussentijd afgesloten met poorten. Overal in de stad zijn zulke bouwprojecten bezig. Het staat voor ons als toonbeeld van hoe snel Kampala verandert en dus ook hoe veel potentieel Oeganda nog heeft om te groeien.
Diezelfde dag keren we terug naar Ecoplastile om de laatste reparatie aan onze machine te voltooien. De officiële overdracht van de verantwoordelijkheid over de machine gebeurt aan Joan en Benjamin, het technische team van Ecoplastile. Hoewel het de tweede keer afscheid is, is het toch weer wat emotioneel. We zullen het daar missen! 💞
De rest van de dag spenderen we met Karen, de verantwoordelijke voor Oegandese projecten met OVO. OVO was de organisatie tussen Ecoplastile en Humasol en zo leerden we ook Karen zelf kennen. We bezoeken Zetu, een bedrijf hier dat via een buy one- give one systeem boekentassen met meeneembaar stoeltjes en schrijfplanken voorziet voor kinderen. (Zoek het eens op!!) Het is een gezellige dag waar er tijd is om bij te praten over ons project, OVO en Oeganda, maar ook over muziek en politiek.
Samen met Aaron, Renee en Xander, een Humasol team dat een project deed in Mbarara, vertrekken we op het einde van de week naar Murchison Falls. Dit natuurpark is het grootste van Oeganda en is de trotse huisvesting van de krachtigste waterval ter wereld. Ernaast zijn in het park buffels, allerlei soorten antilopes, everzwijnen, aapjes, olifanten en ook leeuwen te spotten. We hebben ook het geluk om zowel een welp als een mannetje te zien. (Luipaarden zijn er ook, maar die zaten verstopt!!) Tijdens een boottocht zien we de kracht van de Nijl eerstehands en bewonderen - al dan niet slapende - nijlpaarden en krokodillen.
Onder de weg terug naar Kampala passeren we een afgesloten neushoorn reservaat. Stropers, uit op hun hoorns, zorgden er in de jaren zeventig voor de uitsterving van alle Oegandese neushoorns. Hier worden ze beschermd, terwijl hun aantallen worden opgekrikt om terug in de grote natuurparken losgelaten te worden. Prachtig!
Wauw, geboren schrijvers! Knap werk geleverd, proficiat!