Beste vrienden en familie,
Leuk dat jullie onze verhalen nog verder willen volgen. De laatste dagen zeggen we veel tegen elkaar dat tijd hier vliegt. Alles gaat zo snel. Daarom is het ook wel leuk om bij te houden hoe het hier is, en hopelijk zo ook lang deze herinneringen te kunnen bijhouden, en een deeltje met jullie te kunnen delen. In deze blog blikken we terug op de afgelopen drie weken, week 4 tot 6.
P.S.: Hierna volgt nog maar één blog :((
De week begint met een beetje overmoed en tegenslag. Om de kosten te drukken huren we enkel het lasgerief van Meddie om de nylon wielen aan het frame te lassen. Twee minuten later staat het eerste wiel in brand, woopsie floopsie. Het volgende dat kapot gaat is de drill bit. Uiteindelijk roepen we de hulp in van Meddie en komt alles terug goed.
Met een glimlach arriveert Felix, de electricien, om samen met ons de electriciteitskast te installeren. Als vier leergierige studenten die luisteren naar een professor, leren we veel bij van hem, in de ban van zijn kennis en vakmanschap.
We nemen voor het eerst de bus in Uganda, richting Fort Portal. Buiten het feit dat de radio de hele 7 uur speelt en dat er geen gordels zijn, was dit een toffe ervaring. Op aanvraag van ons wijst de hostel eigenaar ons naar een koffieplantage, genaamd triple F eco-farm. Het duurt niet lang voor we doorhebben dat dit helemaal geen koffie-toer gaat worden. Emma, de gids, vertelt ons vol passie over hoe de stront van de eenden zorgt voor algen groei in de vijver waardoor de vissen op natuurlijke wijze eten krijgen, een heus ecosysteem! Daarnaast trakteren ze ons op het meest verse gebraden varkensvlees van ons leven. Het haar stond er zelf nog op.
Versterkt met de twee Humasol teams uit Mbarara trekken we erop uit om de Breast Caves te bezoeken. De naam komt van de befaamde stalactiet formaties. Aansluitend wandelen we naar een viewpoint om de Rwenzori bergketen en enkel 'craterlakes' te aanschouwen.
Het hele weekend is een stroom van woorden, zinnen, grapjes en lachjes waarin we ervaringen delen over al onze projecten en de Oegandese cultuur. Wat is het fijn om met een hoopje bevriende Belgen op stap te zijn in Oeganda!
In het hotel eindigen we een geslaagde dag met een bezoek aan het Health Centre, oftewel de sauna en het zwembad.
De dag waarnaar we talloze weken hebben uitgekeken breekt aan. We banen ons een weg in de jungle in kleine groepjes van zes met een ranger. Ze vertelt ons over het park en hoe de befaamde dieren hier leven in groep. Uiteindelijk zien we ze voor het eerst, zulke intelligente dieren. De manier waarop ze met elkaar communiceren en altijd in groep leven, is verbluffend. Op het einde krijgt iedereen zijn trekking diploma. Dankjewel chimpansees om ons een kijkje in jullie leven te geven ;)
“Lang zullen ze leven, lang zullen ze leven in de gloria…” zong de groep voor Aaron en Kasper met een verjaardagscake in de hand. Dit hadden ze niet verwacht. De anderen waren blijkbaar al heel het weekend plannen aan het smeden in het geniep.
Het is zondagochtend, de tijd ging snel dus hop de bus op. Tegen onze zin, nog een laatste glimp, vaarwel Fort Portal.
Na het gevulde weekend in Fort Portal, piekt het een beetje om op te staan op deze maandag. De week begint op een lichte domper wanneer Antonia's laptop kapotgaat. Gelukkig worden we snel opgebeurd wanneer de collega's van Ecoplastile Kasper verrassen met taart voor zijn verjaardag. Kampala bewijst zich als een stad waar alles te vinden is: zowel een officiële hp-service store als de lekkerste bakkerijen met de prachtigste verjaardagstaarten. :-)
Tijdens de rest van de werkweek houden we ons bezig met het schuren, primen en schilderen van onze machine. De trouwe lezers kunnen merken dat die ondertussen bijna af is! Ernaast testen we al eens hoe snel het plastic gewassen en gedroogd kan worden, met en zonder zeep.
De dagen voltrekken zich met afwisselend mooi weer en extreme regenstormen. Het regenseizoen is door de klimaatopwarming verschoven naar juli en augustus en Kampala krijgt met het nabijgelegen Victoriameer dikwijls de volle laag.
De collega's nemen ons mee op bedrijfsbezoek naar Mr. Green, een Keniaans plastic recyclage bedrijf dat een samenwerking wil afsluiten met Ecoplastile. Het was heel interessant om van hun meer bij te leren over sorteren en recycleren op grote schaal.
We sluiten de week af in de expat-uitgaansbuurt van Kampala, rondgeleid door Canadezen die we leerden kennen in Jinja. Na al dat werken doet babbelen, lekker eten en dansen ook eens serieus deugd!
Om te kalmeren van de voorbije weekends nemen we er eentje ongevuld en ongepland in Kololo, de expatbuurt van de stad. We verkennen Acacia mall, eten in de hier alombekende keten CJ's en drinken goeie koffies vergezeld door een spelletje Take 5. Rust en Kampala zijn dus geen twee volledige tegenpolen:)
Na een rustig weekendje in Kampala waar we niks gepland hebben staan we met volle moed op. Op maandag doen we verschillende testen van de machine met als conclusie dat het mobile frame niet stevig genoeg is. We laten Meddie (de lokale lasser) komen op dinsdag om samen een oplossing te zoeken (aka versteviging van het lager plaatje). Deze aanpassing is succesvol want onze machine trilt nu veel minder 😊. Anderzijds moeten we ook onze pulley lassen aan de staaf om zo maximale krachtoverbrenging te hebben. Ook deze verandering is succesvol. Echter is het plastic zoooooo vuil dat het water in de tank niet zomaar proper te maken valt. Weer onze hersenen aan het werk zetten!!!
Na een lange en hevige busrit richting Mbale op woensdag komen we toe in het pittoreske stadje waar we Simon ontmoeten, onze gids voor de trekking. We halen de laatste spullen op en zetten onze weg verder richting een resort via een typische Oegandese taxi (bijna doodservaring ☠️). Donderdagochtend worden we opgehaald door 4 BodaBoda’s en vertrekken we richting het startpunt van de 4daagse hike. We krijgen de kans om onze 2 rangers (Musa en Emma) en 5 porters (inclusief onze kok Sudie) te ontmoeten.
De eerste dag klimmen we 1.800m op 10 km door het tropisch regenwoud van Mt. Elgon. Vrijdag is D-day, we bereiken de top (4321m) rond de middag nadat Kasper een kip heeft geslacht in de ochtend. We slapen op een prachtige plek, met natuurlijke beschutting door een grot. Zaterdag beginnen we de dag met een kleine klim tot 4000m om dan 1400m te dalen om uiteindelijk aan te komen in Tutum Cave waar we ook de nacht hebben gespendeerd. De laatste dag worden nog 10 km afgelegd om uiteindelijk te finishen in Sipi. Om de trip af te sluiten wandelen we nog langs de bekende Sipi Falls en bezoeken we een koffieplantage en drinken we extreem verse en lekkere koffie ☕️!! Een geslaagde trip die we wel verdiend hebben na het puike werk van afgelopen weken!
Schitterende verslagen van top belevenissen , dank aan de lokale reporters !